Ogród japoński - zasady i zasady tworzenia stylu

W artykule omówimy, jak stworzyć ogród w stylu japońskim na własnej działce podwórkowej, jaką koncepcję tematyczną najlepiej wykorzystać w tym celu, na jakich zasadach polegać przy realizacji wybranego kierunku stylistycznego. Wybór zdjęć zilustruje główne punkty, film ujawni tajniki tworzenia poszczególnych elementów orientalnego krajobrazu.

Trochę historii

Celem każdego kierunku projektowania krajobrazu jest tak umiejętnie i naturalnie, jak to możliwe jednocześnie łączyć wpływ człowieka i bunt naturalnych elementów. W pełni podobna harmonia odzwierciedla ogród zdobiony tradycjami Krainy Wschodzącego Słońca. Zasady jego tworzenia były doskonalone przez wieki, dlatego dziś istnieje cała doktryna, która opiera się na nowoczesnych projektantach i tworzy wspaniałe parki sztuczne.

Po raz pierwszy słowo „ogród” w japońskich manuskryptach pojawiło się w VIII wieku naszej ery. Początkowo był używany do wyznaczenia oddzielnej przestrzeni, w której nie było sztucznych płotów. Wewnątrz zaczęły pojawiać się przedmioty, które pozwalały osobie poruszać się po okolicy i podziwiać piękno przyrody. Były to kamienne ścieżki, składające się z nich małe formy architektoniczne - miejsca spoczynku.

Do nich przedstawiono służących, którzy szli za czystością. Stopniowo zaczęli ulepszać powierzone im przedmioty. Za panowania Heiana nauka i malarstwo kwitły. Było tak popularne, że nawet ogrodnicy próbowali rysować zdjęcia roślinami. Stworzyli takie niesamowite arcydzieła, które podziwiali wszyscy bez wyjątku. Ta koncepcja projektowania krajobrazu japońskiego ogrodu zdominowała rozkwit szkoły Yamato-e. Kiedy samuraj pojawił się na tablicy, przepych i nadmierna dekoracyjność ustąpiły miejsca monochromatyczności i zwięzłości. Nadeszła era „suchego” krajobrazu. Jej pomysł określił podstawowe zasady nowoczesnego trendu.

Zasady tworzenia stylu

kompleksów japońskich parków oparte są na trzech podstawowych postulatach:

1. Niezbędne połączenie kamienia i wody - męskie symbole i kobiecy.

2. Asymetria strefowania głównego z naciskiem na jedną część projektu.

3. Wykorzystanie roślin rodzimych w okolicy i tradycyjna dekoracja.

Jeśli chcesz stworzyć ogród wiejski w stylu japońskim, musisz użyj dodatkowych struktur: otwartych przestrzeni, powściągliwych, ale bardzo harmonijnie połączonych ze sobą kolorami i ich odcieniami.

Różne typy pojęć

Obecnie istnieją cztery tematy, które mogą być podstawą do projektowania infieldu:

• Tsubo .

• Ogród skalny .

• Ogród drzew .

• Herbaciany ogród .

Tsubo

Tsubo to kierunek, który powstał jako część struktury miejskiej wczesnego średniowiecza. Przetłumaczone z japońskiego słowa „tsubo” oznacza działkę o niewielkich rozmiarach, której powierzchnia wynosi 3,3 metra kwadratowego. Taki ogród został rozbity na małe podwórka pod gołym niebem, a nawet wewnątrz poszczególnych pomieszczeń. Kiedy został stworzony, ogrodnik otrzymał jedno zadanie - wpuścić światło i naturę do małego zakątka miasta.

Aby osiągnąć ten cel, wybrano rośliny, które mogą czuć się dobrze w ograniczonych warunkach spartańskich. Ponieważ taki ogród słabo rośnie, a kwiaty kochają słońce, ich brak rekompensował puszysty mech. Cały obwód lądu był pokryty kamiennymi głazami, w przypadku sadzenia niewielką plamę pozostawiono na środku kompozycji kamiennej. Na nim posadzono krzewy pasujące do stylu budynku. Brak światła rekompensują sztuczne oświetlenie, stylizowane lampy i galeria luster. Będą one ostatnim akcentem, który wizualnie zwiększy ilość miejsca. Aby stworzyć taki ogród w stylu japońskim w domku, jest łatwiej niż kiedykolwiek: trzeba robić ścieżki z kamieni, wieszać dużą latarnię tsukubai i harmonijnie rozdzielać zieleń między nimi.

Rock Garden

To czysty produkt japońskiej filozofii. Jest interpretacją starożytnego motywu, który symbolizuje wieczne poszukiwanie nieśmiertelności. Chociaż dzisiaj niewielu głosi takie nauki, sama koncepcja jest bardzo popularna wśród miłośników ścisłego minimalizmu. . W filtrach można ustawić pożądany kierunek, obecność gazu, wody, elektryczności i innych środków komunikacji.

Japończycy sami nigdy nie używali kamieni jako materiału budowlanego. Dla nich byli mediatorami między człowiekiem a bogiem. Byli czczeni, mieszkańcy Kraju Wschodzącego Słońca wciąż z nimi rozmawiają, przekazują swoje doświadczenia i proszą o pomoc. Dlatego w krajobrazie japońskiego stylu kamienie są obiektami kultu i podziwu.

Echa związku kultowego są odczuwalne w metodzie umieszczania głazów. Dopiero na pierwszy rzut oka wydaje się, że kamienie są ułożone chaotycznie, w rzeczywistości istnieje ścisła zasada, której należy przestrzegać podczas tworzenia repliki.

Największy głaz powinien być umieszczony w centrum obszaru. Jest symbolem odległego szczytu Mount Horui. Na niewielkim wzniesieniu lub w pobliżu zbiornika trzeba utworzyć kompozycję składającą się z trzech głazów. Symbolizują górę Syumi. Wyspy żurawi i żółwie - za pomocą kamieni postacie są ułożone w kształcie przypominającym tych przedstawicieli fauny. Wybór odpowiednich kamieni jest najważniejszy. Ponieważ każdy głaz powinien pomóc w ukształtowaniu skorupy żółwia lub skrzydeł żurawia, musisz poświęcić czas na szukanie odpowiedniego materiału. Dlatego eksperci zalecają, aby nie kupować go w dużych ilościach w jednym źródle. Lepiej ich szukać na ruinach lub w pobliżu zbiorników rzecznych.

Technika tworzenia

Aby osiągnąć te cele, potrzebujemy nie tylko kamieni o pożądanym kształcie, ale także innych niezbędnych materiałów: żwiru, dużych kamieni rzecznych, geotekstyliów. Eksperci zalecają wcześniejszy zakup sadzonych karłowatych roślin (tymianek, kemelomka, wrzos), a także zimozielonych krzewów (bukszpan, pieris, kamelia). Jeśli takie rośliny nie są obecne w reprezentowanym regionie, można je zastąpić zimozielonymi rododendronami lub nagietkiem. Do pracy będzie potrzebna łopata, grabie, łom i nóż.

Najpierw musisz znaleźć odpowiednie miejsce na ogród skalny. Powinno być dobrze widziane z punktu wejścia do domu. Wybrane miejsce jest wstępnie wyrównane, górna warstwa ziemi jest z niego usuwana na głębokość zasypki żwiru. Geotekstylia są wyłożone na dno przygotowanego dołu. Nie pozwoli chwastom wykiełkować przez kamienną poduszkę.

To może być interesujące! W artykule pod następującym linkiem przeczytaj o jak zorganizować trawnik w kraju: różne rozwiązania krajobrazowe, opieka +45 zdjęć .

Warstwa żwiru jest wylewana na geotekstylia. Wyrównał prowizję. Aby stworzyć specjalny efekt estetyczny, lepiej jest kupować kruche, kruche materiały. W centrum strony kładziemy najwyższy głaz. Po jego lewej stronie tworzy się przypominająca kamień kompozycja przypominająca żuraw, po prawej idzie żółw. Elementem łączącym powinny być rośliny zasadzone w tle ogrodu.

Dla skorupy żółwia warto wybrać i ułożyć jeden duży płaski kamień. Powinien być prawie kwadratowy. Aby uzyskać lepszy efekt, umieść go na małym wzgórzu. Może być utworzony przez zwiększenie warstwy żwiru. Następnie musisz ustawić głowę. Nadaje się do podłużnego kamienia z lekkim spadkiem. W formie powinien przypominać atrakcyjnego gada, lekko podniesionego. Kamienie o bocznych nachylonych powierzchniach są odpowiednie dla stóp. Instalując je, musisz delikatnie odsuwać kamienie od skorupy. Dla ogona wybierany jest mniejszy głaz.

Wyspy „żurawia” są uformowane trochę inaczej. Musisz zacząć od założenia skrzydeł. Należy użyć dużych trójkątnych kamieni. Są one umieszczone na tej samej linii poziomej w odległości trzydziestu centymetrów od siebie. Pomiędzy skrzydłami pasuje kamienna szyja - długi niski płaski głaz. Pomiędzy skrzydłami, tuż pod ich możliwym punktem kontaktu, znajdzie się kamienne ciało. Powinien być o jedną trzecią wyższy niż skrzydła. Obok niego jest mały kamienny ogon. W końcu pasuje do kamiennej głowy. Powinien być mały i trójkątny. Jeśli głowa i ogon zostaną nieznacznie odsunięte od głównej kompozycji, wyspy „dźwigowe” uzyskają prawidłowy kształt.

Wyspa Żurawia nie musi być obsadzona roślinami, kamienie muszą być pozostawione same. Ale wyspę „Żółwie” można dodatkowo ozdobić. Aby to zrobić, eksperci wykorzystują skarłowaciałe rośliny odporne na suszę. W końcu powinieneś dostać coś podobnego do tego, co pokazano na zdjęciu.

Ogród skalny będzie wyglądał jeszcze bardziej imponująco na zielonym trawniku.Lub krzewy na wysokości i pół metra. Według legend Japończyków takie połączenie przynosi domowi harmonię i spokój. Oczywiście możesz odejść od tradycyjnych kanonów i tworzyć miniaturowe kompozycje, zgodnie z twoją fantazyjną paletą. Ale jednocześnie nie powinieneś umieszczać bloków wzdłuż linii rosnącej lub malejącej: Japończycy nie tolerują sztucznej symetrii. Kamienie górskie i morskie nigdy nie są łączone w jedną kompozycję. To kolejna podstawowa zasada.

Może być interesująca! W artykule pod następującym linkiem przeczytaj o 115> ogród zimowy w domu: cechy i odmiany, wykonalność i konstrukcja .

Jeśli używane są ogromne głazy, technika tworzenia ogrodu zmienia się trochę. Po pierwsze, kamienie są instalowane i zakopywane w ziemi, a następnie geowłóknina jest wyściełana między nimi, a dopiero potem powstaje żwirowe łóżko. Aby ukryć defekty i wióry używane rośliny. Co najlepsze, japońska trawa nadaje się do tych celów w projektowaniu krajobrazu, jest używana bardzo ostrożnie i fragmentarycznie. Ma miękkie długie liście, ich liniowy kształt przypomina łodygi bambusa. Dorastając, staje się jak puszysta piłka.

Jego wysokość nie przekracza 50 cm. Trawa rośnie powoli i okresowo rzuca procesy, które same się korzeniują. Krzewy Hakonehloah rosną w jednym kierunku. Rezultatem jest zielona kaskada. Dobrze wygląda w innych typach japońskich ogrodów. Sadząc taką roślinę w kamieniu, musisz upewnić się, że trawa nie rośnie.

Film pokazuje, jak japońska trawa rośnie w ogrodzie:

Ogród drzew

Taki obiekt jest bardziej powszechny dla Europejczyków do zrozumienia . Powstaje wokół otwartego obszaru, wzdłuż którego płynie strumień. Na brzegach ziemi posadzono masę zielonych roślin. Drzewa zimozielone i liściaste zakorzeniają się w zacienionych zakątkach. Z powodzeniem uzupełniają je równomiernie ścięte krzewy bukszpanu lub irgi. Doskonale maskują pojemniki na śmieci, płoty i nieestetyczne ściany budynków gospodarczych.

Na filmie można zobaczyć japoński ogród w domku letniskowym:

To może być interesujące! W artykule znajduje się następujący link o stylu wiejskim dla wiejskiej działki lub jak stworzyć przytulną wiejską posiadłość .

Duża uwaga w ogrodzie drzew jest zwracana na elementy dekoracyjne. Jest ich wiele. Są to ogrodzenia, bramy, mosty, latarnie. Jeśli ogrodzenie jest używane wewnątrz parku, jest ono lekkie, przewiewne, głównie z bambusa lub ogrodzenia pikietowego. Ogrodzenia zewnętrzne są monumentalne i wznoszone z kamieni. Dodatkowo ozdobione kafelkami.

Eksperci zalecają wykorzystanie teorii Yang-Yin jako podstawy ogólnej budowy takiego ogrodu. Pozwala tworzyć harmonijne kompozycje. Sztucznie utworzony zbiornik może pojawić się w ich centrum.

Jak zrobić staw na pagórkowatym terenie pokaże następujący film:

Zaczynając od niego, łatwo jest zmieniać płaszczyzny i masy roślinne, aby połączyć gładkie linie wybrzeża same klify wzgórz, gór, w pobliżu dużych roślin, aby zasadzić małe, tworzą równowagę kontrastów we wszystkim. Wtedy wszystko potoczy się całkiem naturalnie.

Herbaciarnia

Podczas jej tworzenia projektanci dążą do jednego celu: tworzą atmosferę całkowitego spokoju, w której można podziwiać przyrodę i cieszyć się jej spokojem. Na niewielkim obszarze powstał zakątek górzystego terenu. To właśnie tam mędrcy i filozofowie zazwyczaj osiedlali się w Japonii. W głębi takiego ogrodu powinna być altana na ceremonię herbacianą. Jest nazywany w Kraju Wschodzącego Słońca „Tyasitsu”. Jego wygląd powinien przypominać obudowę mędrców. Ci woleli istnieć w atmosferze ściśle ascezy. Uważa się, że to ona jest w stanie otworzyć osobę, by dostroić się do kontemplacji piękna natury.

To może być interesujące! W artykule znajduje się następujący link o rzeźbach ogrodowych: 10 oryginalnych pomysłów na dekorowanie ogrodu + przykłady na zdjęciu .

Herbaciarnia jest zaprojektowana w bardzo dyskretnym stylu. Wszystko powinno przypominać nietknięte górskie krajobrazy. Do oświetlania obszaru używane są światła emitujące przytłumione światło. Do niedawna były one używane dokładnie do odtworzenia opisanej koncepcji, ale dziś japońskie światła są wizytówką całego stylu jako całości. Dlatego dziś można zobaczyć, jak te dekoracyjne elementy zdobią lakoniczne ogrody kamienne.

Z reguły instalowane jest tylko jedno źródło światła. Ale niezmiennie osiada na dużym kamiennym cokole - tatigata. Strumień świetlny jest skierowany w dół.Innym nieodzownym atrybutem ogrodu herbacianego jest most. Jeśli na miejscu znajduje się strumień lub rzeka, musi koniecznie łączyć dwa banki. Jeśli nie ma wody, most jest w stanie połączyć dwa zbocza szczeliny lub po prostu wyznaczyć wyimaginowaną przeszkodę, którą może pokonać.

Czasami taki obiekt nie jest w ogóle przeznaczony do chodzenia, działa jak kosztowna dekoracja. Most Yatsuhashi, wykonany z kamieni lub szerokich desek, wygląda niezwykle dekoracyjnie. Szczegóły takich struktur są często układane w zygzak, więc nie można przejść przez nie. Ale organicznie pasują do ogólnego stylu ogrodu i są bardzo cenione za wysoki efekt dekoracyjny.

Jak stworzyć narożnik miniaturowej Japonii na własnej działce, pokaż następujący film:

Kwiaty na ogród japoński

Opisane obiekty Trudno sobie wyobrazić bez kwitnienia rododendry. Ale angażowanie się w takie jasne akcenty nie jest konieczne. Kwietnik w stylu japońskim bardzo różni się od tradycyjnego europejskiego ogrodu kwiatowego. Jako oddzielny element po prostu nie istnieje. Ale często współcześni projektanci stosują technikę dekoracyjną i tworzą kompozycje kwiatowe, które niosą obraz bagna, wrzosowiska, zbocza góry lub suchego strumienia. W tym samym czasie losowo sadzi się grupę roślin jednego gatunku i jednej odmiany, która po uprawie tworzy jeden kolorowy dywan.

To może być interesujące! W artykule pod następującym linkiem przeczytaj o atrakcją krajobrazu są „pływające” schody i ścieżki ogrodowe, pod którymi może rosnąć trawa .

Uogólnienie na temat

Właściwie rozplanowany ogród w stylu japońskim może wiele powiedzieć mieszkańcom Kraju Wschodzącego Słońca o jego właścicielu. Dla Europejczyków takimi obiektami są tylko wspaniałe narożniki, zdolne zademonstrować umiejętne połączenie światła, zieleni, wody i kamienia. Badając zasady budowania takiego krajobrazu, wielu otwiera drzwi do świata wiedzy o kulturze i filozofii wschodniej.