technologia pracy i użyte materiały

Ochrona parteru przed wyciekiem wody, ochrona przed zwilżaniem materiałów ściennych i podłogowych - to dwa główne zadania, które rozwiązuje izolacja łazienki. Ten etap pracy nie powinien być pominięty, ponieważ nawet użycie takich dekoracji ściennych jak szklane lub glazurowane płytki ceramiczne z odpornym na wilgoć spoinowaniem nie gwarantuje w pełni, że wilgoć nie dostanie się do otaczających struktur pomieszczenia.

Wodoszczelna bariera musi być niezawodna

Jakie materiały będą potrzebne - co wybrać

Według metody nakładania materiałów na bariera hydroizolacyjna może być podzielona na dwie grupy: malowanie, powlekanie i impregnowanie 1815

Istnieją również kompozycje do iniekcji, ale taki sposób stosowania (dokładniej, „wprowadzenie” do struktury) nie jest stosowany w łazienkach.

Jak sama nazwa wskazuje, pierwsze trzy typy to substancje płynne lub pastowate, które mogą tworzyć bezszwową powłokę wodoodporną.

Materiały walcowane i arkuszowe są przyklejane do powierzchni w postaci cienkich arkuszy, docieranych lub doczołowych, ze spawanymi, lutowanymi lub klejonymi szwami.

Zazwyczaj podczas tworzenia bariery wodoodpornej nie stosuje się jednego, lecz dwóch lub trzech materiałów w kombinacji. Ten zestaw narzędzi jest określony przez wybrany schemat impregnacji.

Porównanie różnych materiałów do impregnacji wodoszczelnej na wideo:

Tam, gdzie potrzebna jest impregnacja wodoodporna

Potrzebna jest impregnacja podłogowa nie tylko na całej powierzchni. Cechy działania łazienki są takie, że istnieją pewne wymagania nawet dla wysokości progu drzwi (tak, że gdy woda wycieka, nie wpada do innych pomieszczeń). Dlatego też wodoodporna bariera jest wykonana w formie „koryta” o wysokości boków wokół obwodu ścian co najmniej 10 cm.

Warstwa hydroizolacji jest nakładana na całą chronioną powierzchnię

W przeciwieństwie do podłogi, izolacja ścian w łazience może nie być „ciągła”. Podczas normalnej wentylacji pomieszczenia para wodna zostanie usunięta, zanim dotrze do materiałów ściennych i będzie miała na nie szkodliwy wpływ. Musimy również wziąć pod uwagę wykończeniowe płytki, które służą również jako dobra bariera dla wilgotnego powietrza.

Zazwyczaj traktowane są tylko obszary przyległe do wanny, prysznica i umywalki - tak zwane „strefy mokre”. Oznacza to, że bezpośredni kontakt ścian z wodą jest możliwy przy użyciu armatury sanitarnej.

Ściany w strefie kabiny prysznicowej muszą być całkowicie chronione przed wodą

Selektywne podejście jest podyktowane kosztem materiałów i pracy, ale jeśli nie ma ograniczeń finansowych, to lub malowanie hydroizolacji ścian w łazience nie będzie całkowicie niepotrzebne.

Metody uszczelniania podłogi

W stanie Możliwe ciśnienie wody jest najbardziej niezawodnym materiałem do hydroizolacji łazienki, rozważane są materiały rolkowe.

Użyli papieru jako warstwy wzmacniającej (nośnej), teraz preferują włókno szklane lub tkany poliester. bitum.

Nowoczesna hydroizolacja walcowana jest zupełnie inna niż pokrycie dachowe

Uwaga. Korzystanie z łazienki nie pozwala na stosowanie folii polimerowych, jak ma to miejsce w przypadku uszczelniania podłogi w obszarze mieszkalnym. Trwałość takiego materiału jest znacznie mniejsza niż w przypadku płytek, a podłogi mogą zacząć płynąć na długo przed następnym zasadniczym remontem.

Następny najbardziej niezawodny jest hydroizolacja hydroizolacyjna. Ale zazwyczaj jest „wzmacniany” w narożnych łączeniach ścian i ścianek działowych przez przyklejanie taśm zwijanych materiałów wodoodpornych.

Hydroizolacja połączeń narożnych zapewnia podwójną barierę

Przygotowanie powierzchni podłogi

Algorytm przygotowania podstawy do stosowania hydroizolacji jest standardowy:

W rezultacie powierzchnia podłogi musi być płaska (wysokość nierówności nie przekracza 2 mm) i bez „ostrych” krawędzi, które mogłyby uszkodzić integralność warstwy hydroizolacji.

Podobnie, konieczne jest przygotowanie dolnej części ścian do wysokości 20 cm.

Następnie powierzchnie powinny być całkowicie wysuszone - podkłady bitumiczne, masy uszczelniające i materiały walcowane z impregnacją bitumiczną nakłada się tylko na suchą powierzchnię.

Ostatnią częścią prac przygotowawczych jest zastosowanie podkładu lub obróbki podkładem bitumicznym.

Tak wygląda warstwa podłogi w łazience: podstawa, hydroizolacja, jastrych, płytka

Druga opcja jest preferowana, jeśli stosowane są materiały walcowane - podkład nie jest tylko podkładem, ale produktem, który działa podobnie do malowania wodoodpornego.

Klejenie izolacji rolek

Podkład nanosi się na podłogę za pomocą szczotki nylonowej lub pędzla. Szczególną uwagę zwraca się na obszary problemowe: połączenia płyt i ścian, przejścia między rurami.

Ostrzeżenie. Konieczna jest praca z podkładem z uruchomioną wentylacją.

Taśmy rolek hydroizolacji na zakładkę. Nakładanie się pasów wynosi co najmniej 10 cm (zalecane - 15 cm), a ścianki od 10 do 20 cm.

Optymalna temperatura powietrza w pomieszczeniu wynosi co najmniej 20 ° C.

Istnieją dwa rodzaje rolek według metody „mocowania”:

1. Klasyczne. Za pomocą lampy lutowniczej (lub suszarki przemysłowej) „seamy” strona taśmy jest podgrzewana, przesuwając się od jej początku do końca i jednocześnie dociskając ją do powierzchni podłogi.

2. Materiały samoprzylepne.

Technologia uszczelniania taśm hydroizolacyjnych jest podobna do pracy z tapetą: tworzenie pęcherzyków powietrza jest niedozwolone - są one wydalane przez przetoczenie wałka od środka do krawędzi.

Najtrudniejsze miejsca to przecięcie zewnętrznych narożników ścian i podłogi, a także miejsc rurociągów. Aby zapewnić ciągłość wodoodpornego dywanu, wycina się i wkleja osobne łaty w tych miejscach.

Niezawodne uszczelnienie jest brane pod uwagę, jeśli są co najmniej dwie warstwy, a szwy między nimi nie pasują. Wszystkie zakładkowe szwy są dodatkowo pokryte masą bitumiczną.

Choć nie „atrakcyjne”, ale niezawodne. I będzie pięknie po zakończeniu

Hydroizolacja pokryć podłogowych

Jest to prostsza technologia, ale wynik powinien być taki sam - wodoodporna rynna o wysokości boku do 20 cm.

Przed nałożeniem masy uszczelniającej, narożne połączenia podłogi i ścian są traktowane dodatkową warstwą masy uszczelniającej i przyklejana jest wodoodporna taśma.

Powłoka uszczelniająca do łazienki w rogach i na obwodzie ścian jest nakładana szerokim pędzlem. Powierzchnia podłogi może być obrobiona rolkowo.

Wyraźnie cały proces i możliwe niuanse wideo:

Minimalna liczba warstw wynosi 2. Każda następna jest nakładana po wysuszeniu poprzedni.

Po zakończeniu tworzenia warstwy hydroizolacyjnej podłoga jest gotowa do wypełnienia jastrychu i ułożenia powłoki wykończeniowej (płytki lub samopoziomujące podłogi polimerowe).

Podłogi samopoziomujące 3D mogą być mylące

Wodoodporne podłogi drewniane

Jeśli łazienka znajduje się w drewnianym domu (lub w domu z cegły, ale z drewnianymi podłogami), technologia hydroizolacji w łazience różni się od powyższych.

Podczas układania płytek lub układania podłóg samopoziomujących należy wziąć pod uwagę specyfikę podłoża i powłoki wykończeniowej.

Drzewo reaguje na wahania wilgotności i praktycznie nie zmienia swojego rozmiaru wraz ze spadkiem temperatury. Ceramika, materiały mineralne i polimery mają zupełnie odwrotny charakter - nie reagują na zmiany wilgotności, ale zwiększają swoją wielkość wraz ze wzrostem temperatury (i odwrotnie).

Etap przygotowawczy jest zatem następujący:

1. Do drewnianych podłóg składają się arkusze ze sklejki odpornej na wilgoć (zwykły format jest cięty na 4 części, a duży na 8 sztuk). Rzędy układa się w „wyścigi” z przesunięciem poprzecznych szwów. Pomiędzy arkuszami pozostają 3-5 mm przerwy. Wzdłuż obwodu podłogi pozostawić szczelinę tłumiącą między ścianami około 10 mm.

2. Elastyczna taśma jest umieszczona w szczelinie tłumiącej, a między płytami ze sklejki nakłada się szczeliwo.

3. Wszystkie połączenia narożne podłogi ze ścianami są pokryte wodoodporną taśmą. 2

4. nakłada się 2-3 warstwy uszczelniającego kitu z dostępem do ścian o wysokości 10-20 cm.

Jeśli stosuje się hydroizolację powłoki polimerowo-cementowej, może natychmiast położyć wykończenie. Na górze masy bitumicznej konieczne jest wylanie cienkiej warstwy jastrychu wzmocnionego siatką z włókna szklanego.

Ściany hydroizolacyjne

Oczywiście w tym przypadku można również użyć materiałów walcowanych lub arkuszy. Ale ściany łazienki nie są fundamentem, na którym pchane są wody gruntowe. Tutaj wystarczy nałożyć jedną warstwę hydroizolacji powłoki.

„Standardowy schemat” hydroizolacji ścian w łazience

Jeszcze raz pytanie „co jest lepsze”

Co jest dobre dla płaszczyzn poziomych, nie nadaje się do pionowych powierzchni otaczających.

Mastyksy bitumiczne mają dobrą płynność. Dla podłogi jest to właściwość pozytywna - możesz być pewien, że pory i mikropęknięcia podstawy zostaną wypełnione materiałem hydrofobowym. W przypadku masy uszczelniającej płynność masy uszczelniającej jest niepożądana - z czasem niektóre masy uszczelniające zaczną „czołgać się”, co może wpływać na integralność warstwy wykończeniowej.Dlatego dla ścian konieczne jest stosowanie kompozycji polimer-cement.

I to znowu pokazuje, że nie ma określonego rozwiązania, kiedy wybiera się, która impregnacja jest lepsza dla łazienki. Możesz tylko odpowiedzieć, że hydroizolacja powinna być kompleksowa.

Informacje o błędach podczas uszczelniania pomieszczeń w filmie wideo:

Czynności robocze

Istnieją również ściany etap przygotowawczy, który ma prawie taki sam wygląd jak na podłodze:

• czyszczenie starej powłoki;

• naprawianie wad powierzchni;

  >

• nakładanie podkładu o właściwościach hydrofobowych i antyseptycznych.

Po wyschnięciu gleby za pomocą szpachelki lub pacy nakłada się roztwór hydroizolacyjny, który równomiernie rozprowadza się po ścianie. A ponieważ nie jest to kit, nie ma potrzeby uzyskania idealnie gładkiej powierzchni - małe nierówności i nierówności kompensują warstwę kleju do płytek.